อ. พระศาสดา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 24 / 67

ประโยค - พระธรรมปฐูรุกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 290 พระศาสดา ทรงสุบินอธิบายก่อนว่า “ อฏฺฌ บ่งเขาประพฤติดีมนัสตั้งแต่โบราณที่เดียว ชนทั้งหลาย ติเตียน ทั่งนั่ง ทั่งคนพูดมาก ทั่งคนพูดนอเทเดียว ด้วยว่า

ในหน้านี้พระศาสดาได้อธิบายถึงความสำคัญของการประพฤติดีและการสรรเสริญ. พระองค์ทรงชี้แนะว่าความทรงเจริญในจิตใจและการปฏิบัติเป็นสิ่งที่มีคุณค่า และเป็นที่น่ายกย่อง. นอกจากนี้ ยังมีการพูดถึงลักษณะการแสดงธร

ประโยค - พระอิฐมปัตถุรูปราแปล ภาค ๑) หน้า ที่ 1 ๑๙. มหาวรรณณา ๑. เรื่องตราของนายโกมาสต์* [๒๒๒] [ข้อคามเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภคุณของนายโกมาสตคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว

ในการตรัสพระธรรมเทศนานี้, พระศาสดาทรงปรารภถึงนายโกมาสตที่มีความดีในการไม่บริโภคเนื้อสัตว์และให้ความสำคัญกับการทำการค้าด้วยความซื่อสัตย์. เขาอุทิศตนเพื่อการค้าตลอด ๕๕ ปี, สิ่งที่เขาทำสื่อถึงคุณูปการต่อ

ประโยค - พระธัมปัตถิกาๅเปล่า ภาค ๑๓ - หน้า ๔ เขาก็ได้ทำเครื่องระดับเห็นปานนั้นแล. ลำดับนั้น อาจารย์ของเขามาเห็นเครื่องระดับแล้ว คำว่า "ชายผู้เดินไปในที่ใดที่หนึ่ง เป็นผู้สามารถถือศีลได้" จึงได้หรือผู้

ในพระธัมปัตถิกา ภาค ๑๓ พูดถึงการที่ลูกๆ มีความตั้งใจที่จะถวายทานให้กับบิดาที่แก่และไม่ทำศรัทธาอะไรเลย โดยมีการพูดคุยกันเพื่อทำบุญและนิมนต์พระสงฆ์เข้ามา แสดงถึงศรัทธาของลูกๆ ที่ปรารถนาจะทำบุญให้บิดาและ

ประโยค - พระธัมปิฏกอธิษฐานแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 7 จงทรงทำอนุโมทนากับบิดานี้เถอะ." พระศาสดา เมื่อจงทรงทำอนุโมทนาแก่เขา ได้ตรัส ๒ พระ กล่าวว่านะ :- "บัดนี้ ท่านเป็นผู้มีอธิษฐานนำเข้าไปแล้ว เป็นผู้ เตรียม

พระศาสดาได้ตรัสถึงความสำคัญของการทำอนุโมทนาและการเตรียมตัวสำหรับการเดินทางสู่นิพพาน โดยยกตัวอย่างอุปนิสัยในทางธรรมและการรับรู้ถึงความตายที่ใกล้เข้ามา พร้อมชี้ให้เห็นว่าคนที่เดินทางไปสู่อีกโลกจะไม่สามา

ประโยค - พระึปิยะปทุมปฏิวัติภาค ๑ - หน้าที่ ๙ ๒. เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง*[๑๙๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจนทรวัง คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนานั้นว่า "อนุภาพเหล่านี้เป็นต้น. [พ

บทความนี้เล่าเรื่องราวของพราหมณ์คนหนึ่งที่ออกไปพบเห็นพฤติกรรมของภิกษุในพระเจนทรวัง และความคิดของพราหมณ์เกี่ยวกับการจัดตั้งสถานที่ให้เหมาะสมแก่การทำดี สำหรับภิกษุที่อยู่ในหมู่จิวร์ หลังจากเห็นความไม่เห

ประโคด - พระธัมปิฏกฉบับภาษาแปล ภาค ๑๗ หน้า ๑๒ ๓. เรื่องพระสิสสะ** [๑๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภภิญฺญู หนึ่งชื่อตสสสะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "อยาลาว มัง สมฺฤฏ

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับพระสิสสะซึ่งมีเรื่องราวเกี่ยวกับการบรรพชาอุปสมบทของติสสะเณรในพระเวฬุวัน โดยเผยแพร่คำสั่งสอนทางศาสนาและกิจกรรมในการจัดเตรียมจีวรจากผ้าสกุลเนื้อหยาบ ในขณะที่พระเณรทั้งหลายร่วมมือ

ประโยค - พระบารมีพระพุทธคุณสาธุภาฏิสุขา ภาค ๑๗ - หน้า ๑๗ ๔. เรื่องพระโลภทุย์เทอ* [๑๙๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเณร วัน ทรงปรารภพระโลภทุย์เทอ: ตรัสพระธรรมเทศนานิว่า "อาชุฒายตาล

เรื่องราวเกี่ยวกับพระโลภทุย์เทอที่ได้ฟังพระธรรมเทศนา โดยเฉพาะการฟังธรรมกายจากพระเณรที่มีความสำคัญในศาสนาพุทธ ข้อความนี้ยกตัวอย่างการถวายทานและการร่วมพิธีธรรม มีความหมายที่จะสร้างความเข้าใจและการประพฤต

ประโยค - พระบรมปฏิทินฉบับแปล ภาค ๑๗ - หน้าที่ ๒๒ ๕. เรื่องกุลบุตรคนใดคนหนึ่ง* [๒๘๘] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระวรวัน ทรงปรารถกุลบุตร คนใดคนหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "มูลฏิฺยะ ทุ

ในบทนี้ พระศาสดามีการตรัสเกี่ยวกับความสำคัญของกุลบุตรและการเข้าถึงความรู้และความเป็นผู้มีธรรม ทั้งการตีความเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกุลบุตรกับสตรี และการลดความโกรธในกรณีของการนอกใจ โดยมีการเปรียบเท

ประโยค - พระมหาชูเจติยะภิมปิฏกฉบับภาษาเปล่า ภาค ๑ หน้า ๓๔ ๘. เรื่องภิกษุหนุ่มชื่อสีสละ* [๑๔๘๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปาริอภิกษุหนุ่มชื่อสิสละ ตรัศพระธรรมเทวนิทัศ

ในบทนี้มีการบรรยายเกี่ยวกับภิกษุหนุ่มชื่อสีสละ และคำสอนที่พระศาสดาได้ทรงสอนเกี่ยวกับการให้ ภิกษุทั้งหลายที่มารับอาหารจากสาวกมาย่อมมีธรรมาสน์ที่ดีและเหมาะสม พระศาสดาทรงตรัสว่าผู้คนควรให้วัตถุอย่างพอเพี

ประโยค - พระบรมไตรปิฎกฉบับแปลภาค ๑ หน้า 43 ๑. เรื่องเมนทกเศรษฐี* [๑๕๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระบรมศาสดา เมื่อทอดอาลัยกับทิยนครประทับอยู่ในหอศักดิ์วัน ทรงปราบเมนทกเศรษฐี ตรัสพระธรรมเทศนาว่า "สุขสัจ" วชุ

เรื่องราวในพระบรมไตรปิฎกได้บรรยายถึงพระบรมศาสดาที่ประทับอยู่ในหอศักดิ์วัน ทรงปราบเมนทกเศรษฐีและตรัสพระธรรมเทศนาที่ชื่อว่า "สุขสัจ" โดยเมนทกเศรษฐีมีรายชื่อโคของตนที่มีค่ามากมาย เช่น ทองคำประมาณเท่าช้าง

ประโยค - พระอถมปริปก* ๑๓๑ หน้า ที่ ๖๐ ๒. เรื่องสุภัททปริวาส* [๑๓๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา ผมเตล้นพระนมพระนมนี้ที่นั่งเวียนพาน ในสาววัน ของเจ้ามัลลกัลล ซึ่งมายาใกล้พระนครกัลล สนานคง ปรารภปริพากษ

เนื้อหานี้พูดถึงพระศาสดาและธรรมเทศนาที่ตรัสในเหตุการณ์สสำคัญ โดยเฉพาะประเด็นการถาม-ตอบและการสำรวจปัญหาจากพระอานนท์ซึ่งแสดงถึงความสำคัญของการเรียนรู้ในพระพุทธศาสนา ยิ่งไปกว่านั้น ยังแจ้งให้ทราบถึงความท

ประโคม - พระมงฺคปัญญาแปล ภาค ๑ หน้า ๖๓ ๑๔. ธมฺมภาวนา วรรณนา ๑. เรื่องมาอำมาตย์ผู้วินิจฉัย [๑๔๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภมา- อำมาตย์ผู้วินิจฉัย ตรัสพระธรรมเทศน

พระศาสดาทรงสอนธรรมเทศนาเกี่ยวกับการวินิจฉัยของมหาอำมาตย์ในพระเวฬุวัน พวกอำมาตย์นั้นมิได้ตั้งอยู่ในธรรมอย่างแท้จริง ขณะเดียวกัน พระองค์ได้ประทานข้อคิดว่าด้วยวิธีการที่ไม่ตั้งอยู่ในธรรม ขณะฝนตก พวกฤทธิ์

ประโคง - พระอัครมปฏิสังขรณ์แปล ภาค ๑ หน้า ที่ 64 [ลักษณะบุคคลผู้ตั้งอยู่และไม่ตั้งอยู่ในธรรม] พระศาสดา ตรัสว่า "ภิกษัทั้งหลาย พวกเขาหามาด้วยวินิจฉัยเป็นผู้ถูกอกเป็นจิตเป็นดำ ตัดสินความโดยผลผลัน ไม่ชื่

บทความนี้กล่าวถึงการตีความและนิยามว่าสิ่งใดที่ทำให้บุคคลถือว่าตั้งอยู่ในธรรม โดยมีการแยกระหว่างผู้ที่พิจารณาอย่างละเอียดกับผู้ที่ตัดสินโดยผลผลัน และการตีความคำสอนของพระอัครมปฏิสังขรณ์ในเรื่องนี้ โดยเฉ

ประโยค - พระอธิฐานพิธีบูชาเทวา ภาค ๑๙ - หน้า 69 ๑. เรื่องพระเอกนากนะเระ* [๖๖๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวน ทรงปรารถนา พระ ฉนละชื่อว่าอธิฐานนะตรัสพระธรรมเทสน่าว่า "น ดาวา ชมภู

พระศาสดาได้ทรงปรารถนาและอธิฐานเพื่อเชื่อมต่อกับพระเทวา และผู้ที่ศึกษาธรรมจะไม่มีความทุกข์หากมีจิตมั่นคง ในวันหนึ่ง พระภิกษุจำนวนมากได้ฟังธรรมจากพระเอกนากะซึ่งมีอิทธิพลและคุณค่าทางจิตใจสูง. แนวทางแห่งโ

ประโยค - พระอุโบสถ-พระอิฐมปฏิรูปถามแปลฉบับ ๑ หน้า ๗๖ ๕. [เรื่องอภิญญาญ]* [๘๕๘] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชวนา ทรงปรารถภิญญามากรูป ศรัสพระธรรมเทศนาว่า “น อุกกฏกุฏุมดต” เป็น

พระอุโบสถเป็นส่วนสำคัญในพระพุทธศาสนา ซึ่งพระศาสดาได้กล่าวถึงอภิญญาและการเข้าใจในธรรม โดยเน้นว่าภิญญาอาจเป็นอุปสรรคต่อการได้รับลาภสักการะ จึงตรัสว่าไม่ควรถือว่าเป็นคนดีหากพูดเพียงเล็กน้อย โดยมีการเข้าร

ประโยค - พระมาลัยฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 83 ๙. เรื่องเดิมนี้[๒๐๑] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเจดีย์ทรงปรารถนาพวกเครียธิ์ ตรัสพระธรรมเทสานว่า "น โมเมน" เป็นต้น. [เหตุที่ทรงอนุญาตอนโมทน

ในเนื้อหานี้ พระศาสดาได้ทรงปรารถนาพวกเครียธิ์และได้ตรัสพระธรรมเกี่ยวกับการอนุโมทนา โดยมีการกล่าวถึงเหตุผลที่อนุญาตให้มีการอนุโมทนาในสถานที่ต่างๆ รวมถึงพระธรรมที่เกี่ยวข้องกับพวกเดียรณ์และการจัดงานในโร

ประโยค - พระรัฐมาปฏิรูปคำแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 84 เกี่ยวกล่าวถามมากมายในที่ทั่งหลายมีโรงรุตเป็นต้น. [ลักษณะมนุษย์และผู้ไม่ใช่มนุษย์] พระศาสดา ทรงระดับความนั้น ตรัสว่า "ญญุทั้งหมดเรา ไม่กล่าวเรา มุนี เพรา

ในพระธรรมเทศนานี้ พระศาสดาทรงอธิบายความหมายของคำว่ามุนี และความสำคัญของการรู้จริงในธรรม. ท่านชี้ให้เห็นว่าบุคคลที่ไม่รู้ไม่สามารถถือเป็นมุนีได้ ดังนั้นความรู้และการเข้าใจธรรมจึงเป็นปัจจัยสำคัญ. ความเป

ประโคม - พระธรรมปิฏกวัดกาญจนา ภาค ๑ หน้า ٨٨ ๑๐. เรื่องภูมิปัญญา* [๑๙๓] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวทวัน ทรงปรารถนาภิญญามากรบ ผู้ดำพร้อมด้วยคุณิตเป็นต้น ตรัสพระธรรมเทวนั้นว่า "นะ

ในบทความนี้ พระศาสดาทรงประทับอยู่ในพระเวทวัน ทรงเข้าใจถึงภูมิปัญญาที่บรรดาภิกษุทั้งหลายมีแนวทางทางปัญญาที่มาจากการพัฒนาตนเองและการบรรลุพระอรหัต เมื่อภิกษุทั้งหลายกราบถวายบังคมและได้พูดคุยถึงความเชื่อม

ประโยค - พระอิฐมปทุฐถูกขยายแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 101 [ความไม่รู้จักกาลให้เกิดความเดือดร้อน] ขณะนั้น ภิกษุผู้นั้นหยาบแห่งภิกษุเหล่านั้น ผู้ยึดเหลืออยู่ในนั้น คิดว่า "เมื่อพระศาสดาทรงทำการต้อนรับภิกษุเห

เนื้อหาดังกล่าวเล่าถึงความเดือดร้อนที่เกิดจากความไม่รู้จักกาลของภิกษุกลุ่มหนึ่ง ขณะที่พระศาสดาสอนเกี่ยวกับการทำอัตตรายลาถอและการมองเห็นผลของการกระทำในที่ชุมนุม ภิกษุที่หลับในระหว่างเดินจงกรมทำให้เกิดก

ประโยค - พระอัันปฏิรูปฉัภอแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 102 นนั้น ทูลวีวอนแล้ว ทรงนำอดีตนิมนมา ตรัสสอนว่าให้พิศว่า:- "บุคคลใด ย่อมปรารถนาจะทำสิ่งที่ควรทำก่อน ไว้ (ทำ) ภายหลัง บุคคลนั้น ย่อมคิดร้อนภายหลัง, เหม

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการเรียนรู้จากพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับความสำคัญของการทำสิ่งที่ควรทำเมื่อตอนที่ควรทำ โดยพูดถึงวิธีการที่บุคคลสามารถเข้าถึงความสำราญและความสงบสุขได้จากการปฏิบัติธรรมและยืนหยัดในแนวทางที